Aureus VIVES prijs voor personeel VIVES

Patrick Demarest

22/09/2020
cultuur/onderwijs

Elk jaar reikt VIVES aan het begin van het academiejaar de Aureus VIVES prijs uit aan een verdienstelijke Vlaming. De vorige jaren ging deze prijs naar Stig Broeckx (2019), André Oosterlinck (2018), Petra De Sutter (2017), Wouter Torfs (2016) en Herman Van Rompuy (2015). Dit jaar reikt VIVES een speciale Aureus-prijs uit. Die eer valt namelijk het personeel van VIVES te beurt.

“De afgelopen maanden werd er veel gepraat over de helden van de Covid-19 crisis. Eén groep helden wordt te weinig vermeld en daarom kent VIVES dit jaar de Aureus-prijs toe aan haar eigen helden: alle docenten en medewerkers van onze hogeschool”, aldus algemeen directeur Joris Hindryckx.

“Met deze prijs willen we een ere-salut brengen aan onze docenten en medewerkers die vorig academiejaar alles gegeven hebben om op heel korte tijd over te schakelen naar online onderwijs maar terzelfdertijd steeds klaar stonden om studenten individueel te begeleiden waar nodig. Dankzij hen kunnen onze studenten verder bouwen aan hun toekomst en helpen de collega’s onze gezamenlijke toekomst stutten.”

“De rol van de docent en de medewerker zal nooit uitgeteld zijn in de digitale wereld, integendeel. Studenten zullen altijd nood hebben aan echte, menselijke en warme docenten en medewerkers die hen persoonlijk kennen en die hun passie overbrengen. Daarom zijn de collega’s dit jaar onze verdienstelijke Vlaming, nog meer dan de andere jaren.”

Aureus

Jaarlijks proclameert VIVES een verdienstelijk persoon tot Aureus VIVES. Die eretitel wordt toegekend op basis van meerdere criteria, waaronder de grote maatschappelijke verdiensten van betrokkene op het nationale en/of het internationale forum, zijn/haar humaan gedachtengoed en intellectuele uitstraling, zijn/haar voorbeeldfunctie en blijvende inspiratie voor de ganse gemeenschap en inzonderheid voor al diegenen die verbonden zijn aan Hogeschool VIVES.

De benaming Aureus VIVES refereert uiteraard naar de benaming van de hogeschool, maar ook naar Juan Luis Vivès, die legde met zijn studie ‘De subventione pauperum’ (1526) een nieuwe grondslag voor stedelijke sociale politiek. Hij was een groot intellectueel denker met een voor zijn tijd opmerkelijke visie op de maatschappij van die dagen.

J.L. Vivès plaatste zich met zijn denkbeelden niet buiten de kerk. Dat was in zijn tijd overigens ondenkbaar. Hij pleitte voor een meer efficiënte en systematische aanpak van de armenzorg, onder meer door precies die groepen burgers te omschrijven die recht op steun verdienden.