Het realisme van de leading lady van de bokssport
Stille kampioenen noemt Voka de West-Vlaamse bedrijven en KMO's. Die omschrijving is perfect op het lijf geschreven van viervoudig wereldkampioene boksen Delfine Persoon. Grootspraak is haar vreemd, prestaties in de ring zijn des te meer haar ding.
Op een blauwe maandag vatte ik het vermetel plan op om tien ronden te sparren met de 29-jarige wereldkampioene boksen Delfine Persoon. Plaats van het gebeuren: de trainingszaal van Boxingclub Lichtervelde achter café de Boksneuze. Terwijl ik wat onwennig mijn gymsloffen aandoe en mijn handschoenen laat aanbinden, straalt Delfine zoals een wereldkampioen moet stralen.
RONDE 1: Na de WIBA-, de WIBF- en de WBF- wereldtitel haalde je nu ook de WBC-wereldtitel, zeg maar die van de grote bond, binnen. Is er nu veel veranderd? (Ik hijg me al te pletter)
Delfine: "Nee, ik ga verder werken en er komt geen bijkomende subsidie. In Wallonië zou dat wel het geval zijn. Ik kan wel een iets hogere beurs vragen om te boksen maar goede tegenstanders vinden, kost meer geld. Dus komen er minder kampen…"
RONDE 2: "Wat men profboksen in België noemt", kuch ik terwijl ik een leverstoot incasseer.
Delfine: "Eigenlijk ben ik elite zonder contract, profboksen is hier niet mogelijk. Werken is de boodschap! Dat doe ik als politieagente bij de spoorwegpolitie. De vroege shift is van 6 tot 14 uur en dan train ik 's avonds, de late ploeg is van 14 tot 22 uur en dan train ik 's morgens. Dagelijks train ik drie uur per dag, staat er een kamp op het programma dan train ik tot vijf uur daags. Tijdens de week doe ik zoveel mogelijk de vroege shift, zo kan ik 's avonds in clubverband trainen. In het weekend en op feestdagen doe ik altijd de late shift; de andere collega's met gezin doen graag de vroege dan. Ik probeer zoveel mogelijk overuren en verlof op te sparen door te werken op feestdagen of sommige maanden 28 of 29 dagen van de 31 te werken. Dit is wel heel lastig maar het moet hé! Het is geven en nemen maar ik bedank alvast mijn collega's die flexibel zijn en me ook komen aanmoedigen."
RONDE 3: (Zweet gutst langs mijn hoofd) Je bent wel een boegbeeld van de bokssport, een voorbeeld voor velen geworden…
Delfine: "Ik wil vooral het negatieve beeld dat men heeft van de bokssport veranderen. Door de vele media-aandacht die ik kreeg na het behalen van de WBC-wereldtitel kreeg ik daar de perfecte tools voor. Televisiezenders, radio, kranten, magazines, ik kreeg het allemaal over de vloer. Soms werd het zelfs wat te veel en dan ging ik lopen om te ontstressen. Ik werd ereburger van Gits en werd uitgenodigd door koning Filip. Ook mijn grote baas, Catherine De Bolle, inviteerde me. Altijd probeer ik betere omstandigheden los te weken voor de boksers en de bokssport. Zo vroeg ik Catherine De Bolle of deeltijds werken niet tot de mogelijkheden behoort. En op bezoek bij minister van sport Muyters had ik het over het gebrek aan subsidies…" (Delfine slaat nu plots hard door)
RONDE 4: (Die kwam aan) Heeft boksen een invloed op je eigenwaarde, op je vrouw-zijn?
Delfine: "Als ik niet zou boksen, zou ik geen ander mens zijn. Ik zou sowieso aan sport doen, wat ik altijd heb gedaan trouwens. Maar ik voel me thuis in het boksen, vind er energie en ontspanning. Trainen is voor mij een echte hobby! Als het even kan, wil ik op elk moment bewijzen dat ook vrouwen kunnen boksen. Al is dat moeilijk te combineren met een gezin en zeker niet met kinderen. Kinderen zeggen me wel iets maar als ik daarvoor opteer, weet ik dat het gedaan is met boksen. Het wordt dus nog even wachten…"
"Trainen is voor mij een echte hobby!"
RONDE 5: (In een poging een linkse van Delfine te ontwijken, struikel ik en val languit op het canvas) Hoelang wil je doorgaan met boksen? ("Vandaag mag ze stoppen", denk ik erbij)
Delfine: Winnen is plezant. Een bokser wil altijd winnen. Hoelang dat blijft duren, weet je niet. Plots komt echter de dag dat je niet meer kan incasseren…Dan is het tijd om te stoppen. Boksen om te verliezen zit niet in mijn genen!"
RONDE 6: Incasseer je goed? (Ik duidelijk niet)
Delfine: "Op training wel maar in de kampen pak ik niet veel slagen. Dat zit ook in mijn stijl. Ik probeer de tegenstander op afstand te houden door zelf te werken en aan te vallen. Door stelselmatig het tempo op te drijven, sloop ik mijn tegenstander. Mijn trainer, Filiep Tampere, zegt dat ik een hamertje ben dat voortdurend op een muur blijft slaan. Vroeg of laat brokkelt die muur af."
RONDE 7: Incasseer je ook goed in het gewone leven? (Ik zie bijna niet meer door mijn ogen…van het zweet)
Delfine: "Tegenslagen moet je overwinnen en dat leren vechten, heb ik mee van thuis uit. Mijn ouders zijn boeren, varkensteelt en tuinbouw, en dat is een verschrikkelijk harde stiel waar niet alles rozengeur en maneschijn is."
RONDE 8: Wanneer verdedig je jouw titel? (Ik ontvang een kloeke rechtse op mijn schouder waardoor ik plots drie meter verder en sta en mijn vraag moet herhalen)
Delfine: "Normaal gezien op 11 november in Zwevezele. Met dank aan mijn sponsor Degroote Trucks and trailers. Hij is niet alleen mijn persoonlijke sponsor maar zonder hem was en is een WK niet mogelijk. Hij doet dat louter uit liefhebberij voor de bokssport want een vrachtwagen zal hij er niet meer door verkopen. Zijn business is namelijk vooral op Azië en Afrika gericht."
RONDE 9: Topsporters en ondernemers zitten meestal op dezelfde golflengte…(De ondraaglijke lichtheid van het bestaan vervult mijn body)
Delfine: "We hebben dezelfde mentaliteit: we willen winnen, de beste zijn. Sporters willen kampioen zijn, ondernemers willen het beste product, het grootste bedrijf, de beste verkoop…Samen met twee andere topsporters ga ik binnenkort spreken voor bedrijfsleiders."
LAATSTE RONDE: Wat moet je, doordat je bokst, laten wat je anders echt heel graag zou doen? (Ik krijg zelfs mijn armen niet meer omhoog)
Delfine: "Omdat ik mijn verlof moet opsparen en werk tijdens de weekends en op feestdagen, mis ik heel wat familiefeestjes. Soms moet ik, bij manier van spreken, mijn familie verwaarlozen. Op vlak van eten en drinken, moet ik natuurlijk ook sober zijn. Culinaire maaltijden zijn sowieso niet aan mij besteed, ik eet liever frieten met een hamburger. Mijn lievelingsmaaltijd is steak met friet. Met gewoon bier, champagne en wijn, kan je me ook geen plezier doen. Als ik alcohol drink, dat gebeurt wel eens na een kamp, is dat een Kriek of rode wodka met red bull. Snoepgoed laten, is het moeilijkst voor mij. Ik ben een echte zoetekauw. Zandkoeken, Snickers, zandkoeken met chocolade….mmmm."
(Druipend van het zweet en met een lichaam vol melkzuur strompel ik naar mijn hoek terug. Benieuwd of een verkwikkende douche echt wonderen kan doen?)