(Foto Paul De Cloedt)
De dingen van de moeder
Ze is nu ongeneeslijk dood.
Ondanks de dingen die haar omringden.
Haar panorama op de straat is niet langer meer bewasemd. De kookpot op het koude vuur wijst steels naar af.
In het tuinhuis heerst nog oude munteenheid.
Een spin vergist zich van seizoen.
Geen appelgeur waait aan; het is stof dat schrikt door binnenvallend licht.
De dingen lijken er nu nog net even te willen zijn.
Ik, de ongestorvene, zal daar wellicht nog wat aan moeten doen.
Ontfermend zal ik hun rouwregister tekenen.
Ze zijn immers niet meer van haar, Allerdingenmoeder.
Zo, dat was het.
What can we do?
Dag ma.
Moeder van me.
Joris Denoo Stadsdichter Torhout