September is waarschijnlijk de maand waarin het meest naar de toekomst wordt verwezen. De lagere en middelbare scholen openen opnieuw de deuren en zowel de minister, de onderwijsnetten, de directeurs, de leraars als de leerlingen maken en formuleren nieuwe toekomstplannen. Het gerechtelijk jaar start eveneens op 1 september en ook hier horen we ronkende verklaringen van ambitieuze toplui. Diezelfde ambitie vinden we ook terug bij de bestuurders en leden van sportverenigingen. Bij de start van de competitie, de trainingen of een nieuwe lessenreeks worden sowieso doelen voorop gesteld. Bedrijven beginnen vanaf september hun budget te berekenen voor het volgende werkjaar. Je hoeft geen econoom te zijn om te weten dat het koffiedik kijken wordt op dat vlak. Zeker met alle conflicten die er op dit ogenblik in de wereld worden uitgevochten. Last but not least vinden ook onze Torhoutse politici de weg naar hun zetel terug. Rode draad doorheen de gesprekken zijn... besparingen. Nu zelfs niet alleen meer op geld, werkingsmiddelen en subsidies maar ook op elektriciteit. Al valt dat voor Torhout blijkbaar nogal mee en is dat uiteraard geen Torhoutse materie. Toch moet ook eens deftig nagedacht worden over de toekomst van Torhout! Wat zijn de sterke troeven van Torhout en wat ontbreekt? Niemand kan ontkennen dat de aantrekkelijkheid van Torhout dringend moet worden bijgesteld. Verkrotte huizen, leegstand... op de toegangswegen naar het centrum, een winkelapparaat dat afkalft, het gebrek aan bedrijventerreinen waardoor de stad al een resem kansen heeft gemist, een coherent verkeersplan met eenrichtingsverkeer... Het zijn allemaal zaken waarin dringend dynamische beslissingen moeten worden genomen. En dat moet niet alleen gebeuren door de politici want Torhout is een zaak van iedereen! De toekomst van Torhout moet geboetseerd worden door collectieve initiatieven waarbij de overheid, burgers en bedrijven samenwerken. Daarbij moet vooral het collectief belang centraal staan!