Ludwina Versmesse, artistiek bekend als Dwin, werd al op erg jonge leeftijd bekend met haar kunst. Ze woont in de Ruddervoordestraat samen met haar echtgenoot Frans. Haar olieverfschilderijen zijn ondertussen al bekend tot in het buitenland en hebben een typische stijl.
Het artistieke avontuur begon voor jou al op jonge leeftijd.
‘Dat klopt. Toen ik twaalf jaar was, werden enkele van mijn tekeningen geselecteerd door The Famous Artist School. Ik heb toen een paar jaar later een opleiding gevolgd aan de Stedelijke Kunstacademie Oostende. Mijn uiteindelijke doorbraak was in Antwerpen tijdens een expositie. Ik had nooit gedacht dat het zou zo lopen’.
Je bent niet enkel bekend in Vlaanderen, maar ook in het buitenland.
‘Inderdaad. Ik heb reeds enkele tentoonstellingen achter de rug in het buitenland zoals in Italië en Frankrijk. In Vlaanderen heb ik al overal gestaan. Diksmuide, Kortemark, Torhout, Kaprijke, Tongeren, Brasschaat, noem maar op. Ik heb trouwens ook enkele kunstprijzen gewonnen waaronder in Firenze. Mijn werken staan ook op etiketten van enkele moezelwijnen’.
Je hebt een typische stijl. Hoe is dat ontstaan?
‘Ik heb heel lang moeten zoeken naar een stijl. Aanvankelijk schilderde ik stillevens, landschappen en portretten. Maar plots begon ik meer abstract te schilderen. Tegenwoordig kennen de mensen mijn werken met de typische geometrische vormen en de blauwe kleur, soms met een vleugje rood. Het is een speciaal accent’.
Wat betekent kunst voor jou?
‘Kunst is voor mij een uitlaatklep. Ik heb een zware vorm van reuma en schilderen is mijn redding geweest. Ik vergeet de pijn en ik hou mijn kopje fris. Zonder kunst zou ik echt niet kunnen leven. Twee dagen niet schilderen en het werkt al op mijn zenuwen. Het was oorspronkelijk bedoeld als hobby, maar het is sterker geworden’.
Jij bent waarschijnlijk één van de enige die kan leven van kunst.
‘Nee totaal niet. Het is ook nooit de bedoeling geweest om ervan te kunnen leven. Ik kan dat trouwens ook niet. Het zijn geen gemakkelijke tijden voor kunstenaars. Kunst is nochtans zo belangrijk’.
[wppa type="slide" album="75"][/wppa]
