OUD KERKHOF TE TORHOUT
Ik las en hoorde vreselijke dingen
over Golgotha,
tot ik op een dag
zelf voor de knekelheuvel stond.
De wind rammelde met kettingen.
Bomen slurpten droesem uit de grond.
Gebarsten stenen zakten scheef.
Maar hoog op die heuvel,
terwijl ik zo nietig was,
stond bovenal dat kruis
– gestut door speren –
tussen de goede en de slechte boom.
Achter in de heuvel
zat een deurtje.
De hel was zo dichtbij.
Alleen bij Dickens was het erger.