Dicht
Nog steeds
na al die jaren van gemis
hoor ik het van de mensen:
wonden helen met de tijd
het leven gaat toch door
verman je
pak het aan.
Ik wil dat wel geloven
proberen ook
maar wie kan me nu zeggen
wanneer het zover is?
Wanneer 'k geen pijn nog voelen mag
noch leegte aan mijn zij?
Geef me de tijd.
Laat mij nog wat gewond zijn.
En als ik dan geheeld ben
laat mij een litteken
waar ik
in onbewaakt moment
mijn hand over kan laten glijden
en glimlachen
wijl jij terug in mijn gedachten sluipt
en ik je weer bij mij kan dichten.
marc coulier 10 2023
stadsdichter 2023-2024