de vlokken vallen
door de ramen
ze vallen
één voor één
maar samen
de hydrangea houdt zich warm
onder zijn droge mutsen
en de versteven fiets
geblutst en blauw
gebeten door de kou
verweert zich kranig
zijn zadel neuzelt
in de beukenhaag
en zegt zoiets als
hou van jou terwijl
daarboven in de eik
een groepje pimpels nog
roekeloos gaan tuimelen
de lucht vult zich met rust
en tinten grijs verspreidt
het laatste nieuws
van de corona en amerika
en van drie namen
julia, frans en thea
die weer gelukkig
jarig waren
de vlokken vallen
door de ramen
ze vallen
eén voor één
maar samen
Anna Crevits, 16.01.2021