“Ik ben Herr Seele, Mijnheer Ziel! Een pseudoniem dat door Mijnheer Kamagurka bedacht is en dat wonderwel bij me past. Dingen met een Ziel, beleefde dingen, Gezellig ( dat wil zeggen: met een Ziel! )... Ik ben het tweede kind uit een Torhouts gezin. Mijn vader was van Nevele, Oost-Vlaanderen, maar mijn moeder stamt van Torhout, sinds generaties lang. Zij heette Pannecoucke. Mijn grootvader Theophiel Pannecoucke is terechtgesteld in de tweede wereldoorlog en het monument in de Bruggestraat, aan de begraafplaats, is een eerbetoon aan mijn opa ( die ik nooit gekend heb, want ik ben van ‘59 ). Mijn moeder was kunstenaar en mijn vader was bediende. Al snel beslisten mijn broer Hans en ik dat we kunstenaar wilden worden. En zo geschiedde!”
Hoelang ben je weg van Torhout?
“Toen ik zestien was schreef ik een brief aan m’n ouders met daarin het verzoekschrift naar Gent, naar de Koninklijke Academie Voor Schone Kunsten ( nu: KASK ) te mogen gaan. Dat mocht en zo nam ik afscheid van het uitstekende Sint-Jozefsinstituut. Ik bleef wel in Torhout wonen bij m’n ouders, want ik ben nooit op kot gegaan in Gent. Ik hield teveel van Torhout en m’n vrienden in de sparrestede! Toen ik tenslotte in ‘81 afgestudeerd was ( niet op het KASK, maar na diverse opleidingen, als pianostemmer en restaurateur ) besloot ik om naar Oostende te verhuizen. Oostende betekende rock ‘n roll voor me. Het onbekende. Ruig en decadent. Ook koos ik voor Oostende omdat het mij een prima thuisbasis leek voor mijn beroep: pianostemmen. En ik had er een belangrijke vriend ontmoet: Kamagurka ( die eigenlijk van Nieuwpoort is )...”
Wat zegt Torhout je nog vandaag?
“Ik noem mezelf nog altijd ‘Torhoutenaar’, al woon ik ondertussen veel langer in Oostende. Het is altijd een feest om weer eens in Torhout te zijn. Ik ben dol op het decor van m’n jeugd. Mijn hele kunstenaarsloopbaan is toch wel gevormd in de afzondering van Torhout. Ik woonde als kind op de wijk De Goede Herder. Naast ons huis lag een weide met koeien en paarden. De natuur was zeer nabij. Eigenlijk hou ik meer van het groen, van bomen en planten. De zee is heel anders. De mensen zijn ook anders in Torhout, in het hinterland. Daar leeft een zekere intelligentie, gezond boerenverstand. Oostende is toch harder van sfeer. De humor van Kamagurka is zeer typisch Oostends. Maar ik vind het wel een goede combinatie met een jongen van de buiten, als ikzelf. Schitterende combinatie: Torhout-Oostende....”
