Tijdens de opening op 31 januari bracht Ward Baert een selectie van gedichten die Marc voor de stad schreef. Thomas Vanderper en Martijn Devos bonden alles samen met een stukje muziek.
Marc: "Het was mijn keuze op deze tentoonstelling te organiseren in het stadskantoor omdat niet alle mensen naar een CC of een bib gaan, maar wel al eens in het stadskantoor komen. Een stadsdichter van Torhout is er voor iedere torhoutenaar. Daarom moet wat hij/zij schrijft toegankelijk zijn."
"Ter gelegenheid van deze tentoonstelling geven wij ook 3 boekjes uit met een selectie van haiku’s bij foto’s."
Van ergotherapeut tot stadsdichter
In 1978 verhuisde Marc Coulier samen met zijn vrouw Greet naar Torhout, waar hij jarenlang als ergotherapeut werkte en vader werd van twee kinderen. Marc had altijd al een passie voor schrijven en begon eind jaren '90 met het schrijven van gedichten. In 2007 schreef hij een gedicht voor het doodsprentje van zijn vader, gevolgd door een dichtverhaal over zijn moeder.
Na zijn pensioen in 2021 maakte Marc er een gewoonte van om wekelijks een haiku te posten op Facebook, vergezeld van een foto, genomen door zijn vrouw. In 2022 stelde hij zich voor de tweede keer kandidaat als stadsdichter van Torhout. Zijn haiku over de oorlog in Oekraïne maakte indruk op de jury, en hij werd benoemd tot tweede stadsdichter van Torhout.
Ik schrijf dus ik pen
De tentoonstelling 'Ik schrijf dus ik pen' zet bij wijze van afscheid het werk van Marc een laatste keer in de kijker. Zijn haiku's zijn microverhalen, taalminiatuurtjes die spelen met woorden en onverwachte associaties. Ze zijn geboren uit korte ervaringen en verwondering, en roepen emoties op door hun eenvoud en speelsheid. Marc observeert en ontmoet mensen in Torhout en laat zich inspireren tot het schrijven van organische, ritmische poëzie.
De tentoonstelling werd opgesteld in het atrium van het Stadskantoor, een plek waar iedereen wel eens binnen en buiten wandelt. De haiku's en foto's vragen niet veel tijd om te lezen en te bekijken, maar blijven hopelijk wel hangen in het hoofd van de passanten. De combinatie van poëzie en fotografie biedt een unieke beleving die de verbeelding prikkelt en emoties oproept. Stap eens binnen in het Stadskantoor en snuif de poëzie van Marc op.
Ook schepen van cultuur Lieselotte Denolf kijkt uit naar de haiku's: "Onze tweede stadsdichter heeft onze stad van heel wat poëtische pareltjes voorzien. Hij leefde zich in, ging met veel mensen praten en dichtte over het reilen en zeilen in Torhout. Nu eens over verenigingen, dan over evenementen of over wat ons als Torhout typeert. We kijken uit naar zijn meer algemene haiku's die hij als afsluiter in het Stadskantoor kunstig tentoonstelt. Dank je wel Marc voor zoveel poëtische inzet!"
Praktische info
Laatste gedicht
Dit is het 51ste gedicht dat Marc voor de stad schreef, meteen zijn laatste als stadsdichter...
Punt
Nu jij hier voor mij ligt
het punt gezet
pen neergelegd
de inkt gedroogd
laat ik je los
geschenk van muzen.
Tot op het eind
heb ik mij vol gegeven
beschreven
wat ik hoorde
zag
voelde bruisen
in de stad
van sparren
en van paarden.
Je bent niet meer van mij.
Ik laat je reizen.
Zal iemand
ooit
jou zien
lezen
horen?
Zal je bekoren
harten roeren?
Word je bewaard
gekoesterd?
Dag vers van mij
vlinder door de stad
en groet haar mensen.
2024 12 31
marc coulier
stadsdichter 2023-2024