(Bertrand net na zijn 50ste bloeddonatie samen met zijn vrouw Tine Degrande)
Je hebt deze week voor de 50ste keer bloed gegeven. Wanneer was de eerste keer?
Bertrand: "In Gent tijdens mijn studies in de gangen van ‘de Ledeganck’."
Hoe begin je daar aan?
Bertrand: "We werden aangesproken door vrijwilligers van het Rode Kruis en samen met enkele medestudenten hebben wij onze eerste donatie gedaan… Positieve groepsdruk."
En…hoe zet je door?
Bertrand: "De donatie verliep vlot wat uiteraard motiverend werkt alsook het drankje achteraf. Als student gingen we ook een aantal malen plasma geven. Dit was steeds een gezellig samenzijn. Ook bij de donaties in de brandweerkazerne van Torhout kan ik de spontane babbels met... aan de bar best met wel smaken."
Is dit nu een goede gewoonte geworden?
Bertrand: "Ja, mensen zijn nu eenmaal gewoontedieren 😉. Wanneer je dan eens niet mag doneren bijvoorbeeld omwille van een kleine medisch ingreep of een te laag ijzergehalte, is het wel balen omdat het een goede gewoonte is."
Beroepshalve ben je leraar. Wat is je officiële functie?
Bertrand: "Master Pedagogische wetenschappen, optie orthopedagogiek."
Wat geef je en in welke school?
Bertrand: "Ik geef les in se-n-ne Integrale veiligheid in het technisch Instituut Sint-Vincentius. Ik geef het vak Toegepaste Psychologie, onder andere communicatievaardigheden en conflicthantering. Naast leraar coördineer ik ook het werkplekleren van ons studiegebied Maatschappelijk veiligheid en ben ik leerlingenbegeleider."
Hoe flexibel moet je zijn in deze coronatijden?
Bertrand: "In het onderwijs zijn we wel gewoon om snel te schakelen, maar onze flexibiliteit en creativiteit zijn reeds ongelooflijk op de proef gesteld. We zijn veerkrachtig maar ik moet erkennen dat het soms een moeilijke spreidstand is.
Het blijft daarom belangrijk om te waken over het welbevinden van zowel leerlingen als leerkrachten. Ik merk dagelijks dat de impact enorm is, het treft iedereen maar de meest kwetsbaren het hardst.
Maar het is zeker niet allemaal kommer en kwel. Het is een uitdagende en boeiende periode. Als leraar is het afstandsonderwijs ook een hefboom om nieuwe onderwijspraktijken uit te werken en in te voeren. Ik heb heel veel geleerd. Over nieuwe digitale tools, over het onderwijs in het algemeen. Over mezelf."
Je bent naast leraar ook politicus voor Groen. Politici staan vandaag de dag stevig onder vuur. Is dat op lokaal vlak ook zo?
Bertrand: "Het is steeds gemakkelijk om langs de zijlijn te staan roepen, de beste stuurlui staan immers aan wal. Iedereen heeft een eigen mening en gewapend met een toetsenbord gaan sommigen anderen te lijf en politici zijn dan vaak de kop van Jut. Dit is zo op ieder politiek niveau."
"Ik las onlangs volgend citaat van Herman de Coninck: “Het leukste wat je met een mening kunt doen is verschillen”. Prachtig toch? Alleen spijtig dat sommigen hun mening niet op een constructieve manier kunnen uiten. Ik stoor mij dan ook aan ongenuanceerde kritiek en scheldpartijen op sociale media."
"Ik probeer als politici alvast het goede voorbeeld te tonen en ben dan ook dankbaar dat ik hiervoor -over de partijgrenzen heen- lof krijg."
Je bent ook papa van 3 zonen, hoe combineer je dat? En hoe vingen of vangen jullie afstandsonderwijs voor hen op?
Bertrand: "Mits goede afspraken, gedeelde agenda en flexibiliteit slagen we hier goed in."
"Zowel mijn vrouw, Tine Degrande, als ikzelf werken momenteel vaak van thuis uit waardoor je soms bepaalde zaken makkelijker kunt combineren. Zo kan je tussendoor snel wel even een klusje klaren of even over de schouder van de zonen meekijken en helpen waar nodig. Momenteel heeft slechts één zoon afstandsonderwijs en hij volgt dit zelfstandig goed op."
Wat mis je het meest in deze tijden.
Bertrand: "Uiteraard het fysiek contact, het onbezorgd samenkomen en de geur van een stoffige festivalweide."
Zijn er nieuwe zaken die jullie nu wel doen en vroeger, voor corona, niet?
Bertrand: "De wandel- of loopschoenen aantrekken om plekjes in Torhout de (her)ontdekken. Op zondagmorgen verse pistolets naar oma brengen..."