Je kan hier over de koppen lopen.
Allen in de roes van de race. Spanning en stress
aan de start, strak in het gestroomlijnde pak.
Een schot dat uit de lucht komt vallen.
Je te pletter lopen, zweten tegen beter weten in,
of juist zeer goed weten wat je doet.
De kleurige stoet schiet uit de startblokken.
Duizenden felgekleurde voeten roffelend op
het zwarte tarmac, allen in balans, elk zijn cadans.
Het amechtig ademen, verbeten hijgen suist
door de keel, gevat in een borst van albast.
Tien, eenentwintig of tweeënveertig, de afstanden,
de eindeloze honderd verdween in de nacht.
Het is een eenzame strijd, atleet tegen tijd.
Kilometers malen, vreten, tegen beter weten in,
of juist zeer goed weten wat je doet.
Losgeslagen beenspieren nemen een loopje
met de klok. De eindmeet, geen meter te ver,
de overwinning op jezelf.
De euforie erna zegeviert.