Dagdromer Jef Vromant beukt de poort naar zijn verleden open. Hij kijkt, ziet, zoomt in en schrijft een zelfportret vol lotgevallen, rechte en kromme verhalen, ironie en hartzeer. Talloze figuranten kruisen zijn wegen: de verloren liefste, de brieven, Jan Hoet en God zowaar.
Zie meer: [wppa type="slide" album="1144"][/wppa]
(c) Apriotief bvba.
