Het kind kijkt naar de trein
op het perron van zijn station
en reist vandaar de wereld in
met wijde ogen faliekant verloren
en onbetwistbaar is het grote fan
op het merendeel der fronten
want die almachtige geluiden
gaan de schoolboekjes te buiten
plots steekt een fiere jonkvrouw
er nu bevrijd met petje bovenuit
zet het vervolgens netjes, fluit,
geeft dan een kleine knipoog
in de richting van het kind
op het perron van zijn station
dat nu betoverd en vereerd
van op de bank
in bengelende beentjes
naar grote mensen zwaait en
aan de ruit daar wist het kind
gewoon dit fijne spoortje uit
AC, palmzondag 2021