Verlangen
Ze hebben er naar uitgekeken
de pompeuse
afgestofte
opgepoetste dames
en ook heren van weleer
om zich
na d' oogst van gerst en tarwe
andermaal
opgewekt en uitgelaten
te etaleren
voor 't oog van menig kijker
die hen aait
zich spiegelt
in hun lakwerk en hun chroom
hun uitgedoste baasjes aan hun zij
en om zich
na 't smeren en masseren
van hun krakende gewrichten
hun veren en ook kleppen
te laten horen
in harmonie
en nostalgie
van tikken, zuigen
knallen en ploffen
ratelen en zwoegen
wijl ze
bumper aan bumper
in geordend lint
over golvend land
tussen maismuren
voorbij geurend hout van sparren
hossen
door dreven
die naar kastelen leiden
en naar landhuizen
hun uitgedoste baasjes aan het stuur
die
nu het weer stilaan verandert
in stilte overpeinzen
hoelang dit sprookje nog mag duren.
marc coulier 08 2024
stadsdichter 2023-2024